Een nieuwe uitdaging van 3 t/m 6 maart 2014
Door: Marjan
Blijf op de hoogte en volg Marjan
22 Februari 2014 | Oeganda, Jinja
Oke afgelopen week heb ik samen met eeen Manuel uit Mexico, die hier ook in het guesthouse zit besloten om naar Jinja te gaan. Dat is best een hele speciale plaats en daar moet je gewoon geweest zijn. Hier begint de source of the Nile en dat is voor mij in ieder geval wel bijzonder om te zien, ben hier nu nu eenmaal dus vandaar. Hier kun je heerlijk zwemmen en verschillende andere activiteiten doen. Whahaha eigenlijk is dit ook de hoofdreden dat we gaan. We gaan hier namelijk bungyjumpen van ongeveer 50 meter hoogte. Je kan kieyen uit verschillende sprongen, een tademsprong, of een sprong boven de Nile, handtouching en ook wat k begrepen heb dat je met je halve lichaam in de Nile terecht komt. Ik denk dat ik voor de laatste ga als dat gaat lukken, als je het dan toch doet moet je het goed doen, toch? Ik heb het mezelf voorgenomen om te gaan doen, al durf ik het aan de andere kant ook niet, maar ook een belofte aan mezelf moet ik nakomen dus dat ga t zeker doen. Waarschijnlijk op de 4de op dinsdag. Velen hebben het hier gedaan en iedereen vond het doodeng om te doen, dus dat is heel normaal. En anders dan staat er wel iemand achter mij die me een zetje geeft maar ga het eerst zelf proberen om te durven springen. En daarna bungel je en stuiterje nog een minut of 3 na van beneden terug naar boven en dan wordt je naar beneden gelaten en brengt een boot je weer aan t vaste land.
De volgende dag als Manuel en ik weer bijgekomen zijn en Jinja hebben bekeken en hopelijk voor ons allebei goed hebben geslapen gaan we raften. Dit kan ook in verrschillende grades. En ook hiervoor hebben we samen overlegt als we dat dan toch gaan doen doen we de zwaarste en de meest uitdagende dus we hebben voor grade 5 gekozen. Hebben wat filmpjes bekeken en dat is echt real heavy en de boot zou ook meerdere malen omslaan maar daar ben je voor gekleed dus dat zou ook allemaal wel goed komen. Maar lijkt me erg kicken!!
Maar deze hele reis alleen hierheen was al een hele uitdaging voor mezelf maar ik red me hier prima, heb totaal geen heiimwee en wil hier eigenlijk ook niet weg. Denk dat er een grote kans is dat ik misschien dit jaar nog en anders volgend jaar terug kom. Heb veel nieuwe vrienden en hier dus dat scheelt een heleboel geld voor alle orgisaties en onderdak. Dan kost het alleen een ticket en that's all.
Momenteel worden hier extra veiligheidsmaatregelen getroffen omdat er veel problemen met en tegen the couverment zijn. Voornamelijk in Kampala maar ook in Nansana gebeuren zo uit het niets ineens grote rellen die door de politie proberen te worden gestopt door traangas en rubberen kogels te gebruiken. Maar don't worry zoek het niet op. Maar het gebeurd vaak zo uit het niets en dan heb je gewoon domme pech als je er net tussen staat, dan kun je alleen hopen hopen een goede afloop want als je ineens in zo'n rebellengroep terecht komt, tja dat valt niet niet te voorkomen. Hier vanuit de UPA hebben we afgelopen week hier een meeting over gehad en hebben extra eigendomsdocumenten in moeten leveren dus er word goed voor ons gezorgd en ook de matatu's en Boda Boda's zijn steeds onveiliger niett zoals altijd qua rijgedrag maar ook deze mensen worden steeds agressiever. Maar voor iedereen die zich nu zorgen maakt, is echt niet nodig. Kom gewoon terug binnenkort alweer. Want wil jullie ook wel weer eens even zien. En heb nog een verjaardag van Nina Dunnink te organiseren en dat gaat vast heel geweldig worden!
En moet mn neefje Hugo nog ontmoeten en Barry en Ziva die wil ik ook heel graag weer thuis hebben, ondanks dat ze in zeer goede handen zijn, mis ik mn skatties best erg! Oke en de rest die ik even verrgeten ben op te noemen uiteraard ook.
Maar ik zou hier wel willen wonen, that's for sure!!
Geen zorgen pap en mam ga niet direct volgend jaar hierheen verhuizen!!
Dikke kus uit Uganga
De volgende dag als Manuel en ik weer bijgekomen zijn en Jinja hebben bekeken en hopelijk voor ons allebei goed hebben geslapen gaan we raften. Dit kan ook in verrschillende grades. En ook hiervoor hebben we samen overlegt als we dat dan toch gaan doen doen we de zwaarste en de meest uitdagende dus we hebben voor grade 5 gekozen. Hebben wat filmpjes bekeken en dat is echt real heavy en de boot zou ook meerdere malen omslaan maar daar ben je voor gekleed dus dat zou ook allemaal wel goed komen. Maar lijkt me erg kicken!!
Maar deze hele reis alleen hierheen was al een hele uitdaging voor mezelf maar ik red me hier prima, heb totaal geen heiimwee en wil hier eigenlijk ook niet weg. Denk dat er een grote kans is dat ik misschien dit jaar nog en anders volgend jaar terug kom. Heb veel nieuwe vrienden en hier dus dat scheelt een heleboel geld voor alle orgisaties en onderdak. Dan kost het alleen een ticket en that's all.
Momenteel worden hier extra veiligheidsmaatregelen getroffen omdat er veel problemen met en tegen the couverment zijn. Voornamelijk in Kampala maar ook in Nansana gebeuren zo uit het niets ineens grote rellen die door de politie proberen te worden gestopt door traangas en rubberen kogels te gebruiken. Maar don't worry zoek het niet op. Maar het gebeurd vaak zo uit het niets en dan heb je gewoon domme pech als je er net tussen staat, dan kun je alleen hopen hopen een goede afloop want als je ineens in zo'n rebellengroep terecht komt, tja dat valt niet niet te voorkomen. Hier vanuit de UPA hebben we afgelopen week hier een meeting over gehad en hebben extra eigendomsdocumenten in moeten leveren dus er word goed voor ons gezorgd en ook de matatu's en Boda Boda's zijn steeds onveiliger niett zoals altijd qua rijgedrag maar ook deze mensen worden steeds agressiever. Maar voor iedereen die zich nu zorgen maakt, is echt niet nodig. Kom gewoon terug binnenkort alweer. Want wil jullie ook wel weer eens even zien. En heb nog een verjaardag van Nina Dunnink te organiseren en dat gaat vast heel geweldig worden!
En moet mn neefje Hugo nog ontmoeten en Barry en Ziva die wil ik ook heel graag weer thuis hebben, ondanks dat ze in zeer goede handen zijn, mis ik mn skatties best erg! Oke en de rest die ik even verrgeten ben op te noemen uiteraard ook.
Maar ik zou hier wel willen wonen, that's for sure!!
Geen zorgen pap en mam ga niet direct volgend jaar hierheen verhuizen!!
Dikke kus uit Uganga
-
22 Februari 2014 - 16:27
Gertia:
lieve marjan,
wat weer een spanning en sensatie maar ben blij te horen dat er goed voor jullie wordt gezorgd.
Ik heb eindelijk even de kans om te reageren dus daar ben ik blij om, kan ik eindelijk eens iets van me laten horen.
Wat spannend ook dat je een sprong gaat wagen echt super dapper van je en met de helft van je lichaam te water, ja die sprong zou ik denk ik ook kiezen. heb je gelijk weer afkoeling van alle spanning haha.
Ben ook blij te horen dat je geen heimwee hebt en dat je het er enorm naar je zin hebt! Ik ben echt super blij voor je.
Zodra je weer in Nederland bent moeten we elkaar echt even weer opzoeken dat zou ik echt super vinden ook om je gewoon even weer een knuffel.
Ik moet nu gaan ga bij mijn zus slapen en ze staat al voor de deur!
doei lieverd dikke kus en knuffel van mij -
22 Februari 2014 - 19:46
Ronald Klaver :
succes daar!!heb het eindelijk gevonden !
Groeten Ronald -
22 Februari 2014 - 20:13
Nouzka En Nanne:
Dikke xxx en knufs voor jou, trots op je meis!!! Hvj -
23 Februari 2014 - 09:35
Jenny:
Gistermorgen jou vrij lang aan de telefoon gehad en uiteindelijk hebben we een paar afspraken gemaakt: je gaat het gevaar niet zoeken; doet alleen de dingen die je echt durft en.... komt over enige tijd gezond en wel terug.
En dan Marjan, dan ben je hier weer. En ook dan Marjan, moet je goed voor jezelf zorgen en er voor gaan. We zien nu dat je veel kunt, dat je veel durft. Dus.... Deal?!?
En denk dan eens niet nu al aan de mensen die het hier wel goed hebben en hun eigen dingetjes kunnen doen. Denk eens aan je zelf, je eigen leven en geef dat een goede invulling. Je hebt nog een heel leven voor je en iedereen die je hier dierbaar is, redt zich zelf wel voor zover ik weet.
Natuurlijk is het fijn en goed aan andere te denken, maar wees een keer een klein beetje egoistisch en denk aan jezelf. Denk en probeer een plan uit te werken wat je hier straks kunt doen.
Want... dat je veel kunt, bewijs je wel met je zijn daar.
En... DIE kinderen hadden en hebben echt hulp nodig en dat heb jij ze in ieder geval deze tijd al gegeven.
Geniet van de dagen, ga alleen doen wat je durft en houd je taai.
Ik hoop dat de krantenartikelen nog wat meehelpen geld in het laadje te krijgen, zodat je zover mogelijk kunt komen met de bouw van de school, want nogmaals DIE kinderen/mensen hebben het nodig.
Voor degenen die dit lezen, het goede banknummer is:
NL93ABNA0591557169 -
23 Februari 2014 - 11:34
Ma En Pa:
Hallo Marjan,
ja, zo zie je maar weer, de toestand in de wereld kan zo maar in eens omslaan. Maar Marjan, wij weten dat je goed op jezelf past en bij zulke gelegenheden niet het avontuur op zoekt.
Dus je gaat toch raften en bungie jumpen? Wij hopen dat het goed is voor je gestel, alhoewel wij het toch griezelig vinden.
Je wilt zo spoedig mogelijk als je weer in Holland bent zorgen dat je terug kan naar Uganda. Je moet wel bedenken dat je moet zorgen dat je werk krijgt in ons land om geld te sparen om terug te gaan.
We komen er wel uit. De moeder van Rona heeft geld gedoneerd, ook de familie Buitenhuis gaat dit doen. Morgen komt er denk ik een rectificatie in de Meppeler met het goede Banknummer.
Het goede banknummer is:
NL93ABNA0591557169
Hou je taai, geniet nog maar even, het is zo eind maart en dan moet je terug. Pas goed op jezelf, leer de kids veel. Groeten en tot het volgende berichtje van jou aan ons. We houden van je, ma en pa -
23 Februari 2014 - 18:59
Ritha:
Hoi Marjan,
Ook ik vond het fijn je gisteren even gesproken te hebben.
Het is fijn dat je het naar je zin hebt en dat het project redelijk goed loopt, hopelijk komt er mede het fantastische krantenartikel, nog extra geld binnen zodat je de boel kunt afmaken.
En dan het volgende weekend heb je wel weer erg spannende "dingen" op je programma staan, inspannende ontspanning zeg maar. Maar weet je, ondanks je belofte aan je zelf, is het beslist geen schande om op het allerlaatste moment van een activiteit af te zien als blijkt dat je het uiteindelijk toch niet aandurft. Vind het dan eigenlijk ook zeker wel iets van lef hebben om toe te geven dat je iets niet durft/kan.
Hoe dan ook wens ik je veel plezier en zie uit naar je volgende verslag.
Een dikke knuffel uut Steenwiek. -
23 Februari 2014 - 23:06
Sylvia De Groen:
Hoi Marjan,
Nounou, ik durfde niet te springen en te raften hoor, knap van je. En je kunt er nog van afzien natuurlijk, alleen het kijken is al leuk. Zorg inderdaad ook goed voor jezelf als je terug komt. dat is niet mis. Deborah had een bacterie opgelopen waar ze nu nog voor bij de tropenarts loopt en ik heb ook nog steeds vage klachten; haaruitval, verdragen van voeding e.d. Tja we zijn dat leven daar niet gewend he? Maar het is fantastisch om mee te mogen maken. Veel plezier nog groetjes Sylvia -
24 Februari 2014 - 08:32
Ellen Veentjer:
Wilde je heel veel succes wensen. Wat goed dat je dit doet.
Kusjes Ellen -
25 Februari 2014 - 12:46
Jenny:
Vanmorgen (25 februari) gebeld door de Stentor.
En.... ook zij zullen aandacht besteden aan onze trots: Marjan!
Laten we hopen dat de situatie daar niet verslechterd, maar ook dat iedereen het banknummer eens goed bekijkt en.... er wat naar toe stort!
Eerstdaags verschijnt Nieuwsbrief 3 met bijvoorbeeld het Interview van Marjan met het Nieuwsblad van het Noorden.
Doegie en dikke knuffel Marjan
Houd je taai!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
