het project staat niet stil

De afgelopen periode is er niet veel te melden, buiten dat om wil dat niet zeggen dat er niets gebeurd. Helaas is mijn vader niet ingeloot voor de Nijmeegse vierdaagse wat voor hemzelf veel betekende, hij heeft hem altijd al eens willen lopen. Maar ik wil papa in ieder geval wel bedanken want zijn tweede gedachtegang hie rachter was om te lopen en dan hiervoor sponsors te vinden die hem willen steunen ten goede voor project : de glimlach van.."

Helaas voor zowel zijn persoonlijke doel, als het maatschappelijke doel om geld te werven voor Sweet Home Sala.
Hij heeft ondanks dit toch mensen weten te overtuigen waar ik later op terug kom die eventueel tijdens een soort congres toch de aandacht op dit geweldige project naar voren te laten komen en hieruit kan nog iets groots uit voort komen, maar wanneer ik hier echt concreet informatie over heb, wil ik het hierbij laten. De mensen die toch ondanks dat hij niet ingeloodt is, hem toch willen sponsoren middels een andere weg.
Maar dat even voor nu.

Verder zou deze week een pakket bezorgd worden in Uganda deze heb ik zelf gedoneerd omdat ik ze dat beloofd heb. Er zijn verschillende dingen onderweg, naar goede vrienden zoals foto's die afgedrukt zijn van deze mensen, nieuwe en/of nieuwere smartphones, nieuwe tablets en boven dat alles de grootste donatie draait uiteraard wel om het goed laten kunnen laten draaien, meer kinderen een kans biedt om onderwijs te kunnen volgen. Het pakket is vooral gevuld met schoolmaterialen voornamelijk degelijke puntenslijpers (normaliter worden hier scheermesjes voor gebruikt), schriften, pennen, krijtjes, kleurpotloden, linialen, gekleurd papier en blokken gum etc.
Voor ons zijn dit simpele dingen en lijken van weinig waarde. Nu gaat het niet om hoe duur of groot iets is, maar waar liggen de mogelijkheden omdat na de zwemactie geen geld meer is binnengekomen helaas. Maar wat voor ons normaal is en makkelijk aangeschaft kan worden is dat daar niet het geval want ook hier is uiteraard geld voor nodig. Dat is in ieder geval afgerond. Later dit jaar zou er in elk geval nog wel een pakket verstuurd worden, zodat ook mijn vrienden daar buiten het project om iets kan bieden, waar ze absoluut niet om vragen of aandringen, totaal niet aan de orde. Ze voelen zich eerder bezwaard ondanks het aanbod geheel van mijn kant kwam.
De hele wereld kan ik en niemand in zn eentje een beter leven aanbieden, maar wel blijf ik van mening dat we soms met elkaar meer kunnen bereiken als we de handen inéén zullen slaan.

Verder ben ik middels een supermarkt, Albert Hein Meppel, ook op een wederom geweldige manier gesponsord en doordat ze weten van het project hebben ze mij verzegelde moestijntjes dozen à 54 stuks per doos gedoneerd om hier zoveel mogelijk uit te kunnen halen, om zo het project te steunen. Ik was aangenaam verrast met 11 volle dozen.
Helaas kwam deze donatie voor een schoolproject mee op te zetten te laat maar ik heb met behulp van verschillende vrienden ze allemaal weten te verkopen. En al met al ben ik toch zeer tevreden over wat dit toch heeft opgeleverd voor Sweet Home Junior school in Sala. Ook de mensen die geen moestuintjes wilden hebben, zijn zo gul geweest om een losse kleine donatie toe te kennen aan dit schitterende project waar ik me nu weer volop aan het richten ben, nu alles weer in rustiger vaarwater loopt.

het totaal bedrag wat Albert Hein mogelijk heeft gemaakt is maar liefst rond de 170 euro!!!!

Dus iedereen die zich ingezet heeft met de verkoop van deze leuke actie hartstikke bedankt, want ik hoop nieuwe fot's te kunnen plaatsen we zijn van niets gekomen, naar een nu al geweldig groot project waar ik nooit van heb durven dromen dat we dit samen bereikt hebben.

Zoals in mijn laatste overleg met David en Merianne Kavuma blijft de bouw van de toiletten nu de eerste prioriteit. Ook omdat er veel schoolmaterialen al in aankomst zijn, wat ook altijd een prioriteit blijft en vele andere belangrijke zaken nog moeten gebeuren hoop ik dat u allemaal in Project: "De glimlach van..." blijft geloven, wil blijven volgen en wanneer u wat kunt en wil missen voor de toekomst voor hen, die het verdienen. 2015 het jaar van het onderwijs, geldt voor alle kinderen en ik blijf me inzetten waar ik kan om zoveel mogelijk geld binnen te halen, om kinderdromen te verwezelijken.

Daarnaast heb ik door het verkopen van spullen die ik niet gebruik geld vediend. En met dit geld is het leven gered van een moeder van een hele goede vriend van mij, omdat ze dankzij dat geld niet meer ten dode opgeschreven was, maar dankzij het snel kunnen overmaken van geld naar een persoon ver weg via de Western Union Bank, kon deze mevrouw van een vrije kliniek die geen goede kwaliteit kunnen leveren en ook deze nog te duur zijn want ook die hulp is vaak niet betaalbaar.

Wederom is ook nu niet om hulp gevraagd terwijl ik dat wel aangegeven heb nadat er 2 familieleden overleden waren wat niet nodig was geweest mits de juiste zorg geboden werd.
Het ging hierbij om de vader en oma van deze vriend. Die helaas t laatste half jaar beiden overleden zijn.

Ik werd overal over op de hoogte gehouden, ze hebben nu de juiste diagnose kunnen stellen en een goede en juiste dosis medicatie en zorg kunnen inkopen. Ik kreeg vandaag het goede nieuws dat deze mevrouw weer thuiskomt en zienderogen opknapt en nog een leven te leven heeft.

Het dankwoord was onbeschrijvelijk mooi. Ik kreeg een emotioneel ingesproken bericht van zijn zusje die namens de familie sprak.
En mooie woorden van deze vriend die veel losmaken waren: "Only God can give you back, what you did for our mother and family. There is no money in the world what can thank you enough for saving our mum..."

Zo zie je maar dat als je iets bezit wat je niet gebruikt, verkoopt en doneert aan een project wat garandeerd dat het geld daar komt waar het hoort te komen. Want de vriendschappen die ik heb mogen opbouwen in Uganda, zijn hechte vriendschappen geworden en spreek ze dagelijks.

Dit staat even los van het project, maar wat ik aangeven wil hiermee is dat alle beetjes helpen.
En dan laat ik achterwege hoeveel kinderlevens dit project kan redden. Dus blijf het volgen, ik hoop dat ik meer verhalen als deze mag schrijven en hopelijk de trieste realiteit even weer onder de aandacht krijgen kan.

Ik wil naast deze weblog een site op facebook maken voor dit project en hoop dat u ons ook hierop wil volgen en wilt steunen.

alvast bedankt