De bouw gaat verder
Door: Marjan
Blijf op de hoogte en volg Marjan
31 Januari 2014 | Oeganda, Wakiso
Vandaag een dagje meegeweest naar de bouw van de school om zelf ook mee te helpen.
Het is echt heel hard werken want alles gebeurd met de hand. Heel veel respect voor deze mannen, wat voor werk ze leveren bij deze temperaturen van boven de 40 graden.
Maar aangezien ik niet gekomen was op alleen te kijken ben ik maar begonnen met het leren van het maken van cement. Schijnbaar past dit wel in mijn straatje want op een gegeven ogenblik was ik alleen cement aan het maken. Ik was alweer gepromoveerd tot " chef de cement"!
De speeltoestellen zijn ondertussen ook allebei verankerd en de kinderen uit de buurt maakten daar dankbaar gebruik van. Ze gierden het uit van het lachen, zo mooi om te zien.
De metselaars staan op hele wankele steigers, enkel gemaakt van een paar dunne boomstammen met touw aan elkaar verbonden.
Een andere groep mannen was de grond aan het spitten, dit werd later in het gebouw gegooid om de grond in de lokalen vlak te maken.
Ondertussen hebben ze van het sponsorgeld dus 2 speeltoestellen gekregen, 3 lokalen tot aan het punt waar het dak gaat starten opgemetseld en drie deuren kunnen laten maken en kopen.
Omdat er geen water is moesten we dit halen bij een waterplaats. Heel veel buurtkinderen sprongen erbij in de bus en vulden ook hun eigen jerrycans dat scheelde ze een hele lange en zware wandeling!
De blokken waren op en het geld ook even dus de bouw zou bijna weer stagneren. Dit was erg jammer want de mannen waren erg gemotiveerd. Ik heb met David nieuwe blokken gekocht dus, show could go on!!
Ook zijn hier de harde werkers van betaald. Dus mijn inziens wordt het sponsorgeld erg goed benut en de mensen zijn zeer dankbaar voor dit alles.
Om half 4 was het lunchtijd en Uncle heeft een heerlijke maaltijd bereid. De borden zijn hier overvol en was blij dat ik eindelijk mn bord leeg had. In Nederland eet ik deze hoeveelheid in drie dagen op en nu moest het achtereenvolgend, pff zat weer bomvol!!
En lucky me!! De overburen van de school nodigden David en mij uit , voor wat denk je, jawel een lunch!! OMG, not again!!
Het is in deze cultuur erg onbeschoft om een uitnodiging te weigeren dus, let's eat again!!!
Het was een erg lange dag, was pas om 08.00u pm weer terug, helemaal afgepeigerd maar het was het zeker waard.
Aangezien het internetcafé dicht was net zit ik nu bij Sweet Home achter de computer. Maar daar gaat mijn rustige uitrust zondag, ben gespot door David, hij gaat de deuren halen en jawel, Marjan mag weer mee naar de bouwplaats! Maar heb zeker niets te klagen, ik geniet er met volle teugen van.
De school staat overigens in een klein dorp Sala, district Wakiso.
Het is echt heel hard werken want alles gebeurd met de hand. Heel veel respect voor deze mannen, wat voor werk ze leveren bij deze temperaturen van boven de 40 graden.
Maar aangezien ik niet gekomen was op alleen te kijken ben ik maar begonnen met het leren van het maken van cement. Schijnbaar past dit wel in mijn straatje want op een gegeven ogenblik was ik alleen cement aan het maken. Ik was alweer gepromoveerd tot " chef de cement"!
De speeltoestellen zijn ondertussen ook allebei verankerd en de kinderen uit de buurt maakten daar dankbaar gebruik van. Ze gierden het uit van het lachen, zo mooi om te zien.
De metselaars staan op hele wankele steigers, enkel gemaakt van een paar dunne boomstammen met touw aan elkaar verbonden.
Een andere groep mannen was de grond aan het spitten, dit werd later in het gebouw gegooid om de grond in de lokalen vlak te maken.
Ondertussen hebben ze van het sponsorgeld dus 2 speeltoestellen gekregen, 3 lokalen tot aan het punt waar het dak gaat starten opgemetseld en drie deuren kunnen laten maken en kopen.
Omdat er geen water is moesten we dit halen bij een waterplaats. Heel veel buurtkinderen sprongen erbij in de bus en vulden ook hun eigen jerrycans dat scheelde ze een hele lange en zware wandeling!
De blokken waren op en het geld ook even dus de bouw zou bijna weer stagneren. Dit was erg jammer want de mannen waren erg gemotiveerd. Ik heb met David nieuwe blokken gekocht dus, show could go on!!
Ook zijn hier de harde werkers van betaald. Dus mijn inziens wordt het sponsorgeld erg goed benut en de mensen zijn zeer dankbaar voor dit alles.
Om half 4 was het lunchtijd en Uncle heeft een heerlijke maaltijd bereid. De borden zijn hier overvol en was blij dat ik eindelijk mn bord leeg had. In Nederland eet ik deze hoeveelheid in drie dagen op en nu moest het achtereenvolgend, pff zat weer bomvol!!
En lucky me!! De overburen van de school nodigden David en mij uit , voor wat denk je, jawel een lunch!! OMG, not again!!
Het is in deze cultuur erg onbeschoft om een uitnodiging te weigeren dus, let's eat again!!!
Het was een erg lange dag, was pas om 08.00u pm weer terug, helemaal afgepeigerd maar het was het zeker waard.
Aangezien het internetcafé dicht was net zit ik nu bij Sweet Home achter de computer. Maar daar gaat mijn rustige uitrust zondag, ben gespot door David, hij gaat de deuren halen en jawel, Marjan mag weer mee naar de bouwplaats! Maar heb zeker niets te klagen, ik geniet er met volle teugen van.
De school staat overigens in een klein dorp Sala, district Wakiso.
-
02 Februari 2014 - 11:42
Ritha:
Hoi Marjan,
Wat heb jij weer een paar enerverende dagen achter de rug.
Het is erg mooi om te zien, wat er mede dankzij jou, al tot stand is gekomen.
'K ben eigenlijk wel benieuwd waar een Ugandese lunch uit bestaat, zeker geen boterham hagelslag.
Feit is: harde werkers hebben goed eten nodig voor de "broodnodige" energie.
Volgens ons besteed je het sponsorgeld hartstikke goed! Bij alle "titels" die je al verworven hebt kun je toevoegen: je bent blijkbaar ook een goede zakenvrouw.
Ik zie al weer uit naar het volgende verslag.
Een hele dikke knuffel uut Steenwiek
xxx -
02 Februari 2014 - 13:00
Ma En Pa Uit Meppel:
J hoef niet meer naar de sportschool na deze dagen van werken. Wat zullen ze daar blij zijn als de school af is en ze hem in gebruik mogen nemen.
Een vraagje je had het een poosje geleden over een presentatie, heb je die al gehouden en wat vonden ze er van.
Je bent een betere zakenvrouw als ik een -man. Ik bak er niets van, pingelen moet ik aan je moeder overlaten. Rust vandaag zondag maar lekker uit, je zal het volgende week nodig hebben als je weer moet werken.
Ik heb het mailadres van pau ldw haard doorgegeven, ook aan het zuideinde is men reuze benieuwd wat jij alzo daar doet.
En niet alleen zij, ook bij de vakbond heb je al een aantal volgers.
Ga zo door! Hartelijke groeten van je ma en pa en tot het volgende verslag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
